Ontmoet de afgestudeerden van de eerste school voor democratie in Irak

In het voorjaar van 2021 lanceerde het NIMD met veel plezier zijn eerste school voor democratie in Irak, waar 25 aspirant-politici samenkwamen voor zes workshops over het opbouwen van democratische kennis en vaardigheden.

Dit proefproject, uitgevoerd door de Organisatie voor vrouwenemancipatie en gefinancierd door de Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties en de Nederlandse ambassade in Irak was een groot succes en het NIMD zet zijn werk in Irak voort met nog een school voor democratie gepland voor dit jaar.

Het land staat voor veel uitdagingen, waaronder een fragiele veiligheidssituatie, problemen met de rechtsstaat en economische onzekerheid. Maar de jongeren van Irak hebben laten zien dat ze een positieve verandering voor hun land tot stand willen brengen en NIMD wil hen daarbij helpen.

Hier praten we bij met vier van de 2021 afgestudeerden, die hun inzicht geven in de uitdagingen waarmee jonge mensen te maken krijgen als ze in Irak de politiek ingaan en hoe ze hun nieuwe vaardigheden toepassen.

Karar Rifaat, 26

Karar is Fellow aan de Amerikaanse Universiteit van Irak en aan de Global Governance for Young Professionals van de Atlantic Council. Hij nam deel aan de school voor democratie om zijn netwerk van gelijkgestemde activisten uit te breiden en hem te helpen zijn doel te bereiken, namelijk het bevorderen van de politieke participatie van jongeren in heel Irak.

"De ervaringen van jongeren in Irak botsen vaak met moeilijke obstakels die worden opgelegd door de politieke uitdagingen die het land doormaakt," zegt hij. "Ik wil actief zijn in het oplossen van deze obstakels door de politieke participatie van jongeren te bevorderen via mijn activiteiten en onderzoek."

Karar is gefrustreerd door het gebrek aan initiatieven om jongeren aan te moedigen in de politiek te gaan.

Vergelijkbare doelen nastreven

"Iraakse jongeren vechten al jaren om de regels van het politieke spel te veranderen," zegt hij. "Politieke actoren en volwassenen aan de macht hebben beleid, wetgeving en beslissingen opgelegd die de politieke participatie van jongeren verhinderen of beperken, en uiteindelijk, na 18 jaar van het nieuwe politieke systeem, zitten we met politieke, sociale, economische en juridische obstakels."

Deze obstakels zijn onder andere de hoge kosten om zich verkiesbaar te stellen en vooroordelen over het gebrek aan kwalificaties onder jongeren, legt hij uit. Maar doordat hij andere jongeren van verschillende partijen kon ontmoeten, zag Karar dat ze allemaal dezelfde doelen nastreven.

"Een zinvolle en constructieve politieke dialoog kan gemeenschappelijke ruimtes creëren met de andere verschillende politieke partijen en groeperingen, en we kunnen overeenstemming bereiken over kwesties die belangrijk zijn voor het land," zegt hij. "Nu, maanden na mijn afstuderen, heeft dit netwerken me geholpen om veel politieke programma's en activiteiten uit te voeren."

Intissar Al-Mayali, 48

Hoewel de meeste afgestudeerden van de school voor democratie jonger waren dan 35 jaar, kwamen er ook enkele meer ervaren politici naar de school om hun kennis te delen, hun eigen vaardigheden en netwerk uit te breiden - en om te delen in het enthousiasme van de jonge studenten.

Een van hen was Intissar Al-Mayali, een mensenrechtenactiviste en voorvechter van vrouwenrechten die zich al lange tijd inzet voor de bestrijding van corruptie en een uitgesproken voorstander is van hervormingen in Irak.

Als een van de meer politiek ervaren studenten kon Intissar zowel inspiratie vinden in de energie en passie van de jongere studenten, als haar eigen kennis doorgeven aan mensen die hun eerste stappen in de politiek zetten.

De oude scheidslijnen overstijgen

"Het was een prachtige en bijzondere ervaring, rijk aan jonge en veelbelovende energie," zegt ze. "Hoewel sommigen van hen geen politieke ervaring hebben, hebben ze visies die bijdragen aan het opbouwen van democratie en die de politieke participatie van jongeren ondersteunen."

Als ze nadenkt over de situatie in Irak, ziet ze hoop bij de jonge aspirant-politici met wie ze heeft gestudeerd, die verder kijken dan oude scheidslijnen en polarisatie en vooruitkijken naar een meer inclusieve toekomst.

"Mijn land zal niet kunnen opstaan tenzij het jonge mensen begint op te leiden om kritisch te denken en verschillende standpunten te respecteren," zegt ze. "Ik heb er veel vertrouwen in dat jongeren in Irak een vooraanstaande rol zullen spelen bij het opbouwen van de democratie in haar juiste vorm.

Hussein Jabbar, 25

Hussein is lid van de Iraakse Federatie voor Arbeid en Rechten en heeft deelgenomen aan protesten voor hervormingen. Nu wil hij zijn ervaring in de politiek verder ontwikkelen en heeft hij de school voor democratie bezocht om meer te weten te komen over democratische principes en om zijn invloedssfeer uit te breiden.

"Mijn overtuiging over het versterken van de democratie komt voort uit het versterken van de democratie onder individuen, en omdat de democratie in Irak zich in de jeugdfase bevindt, moet het worden versterkt onder jonge mensen om met hen te kunnen groeien en ontwikkelen," zegt hij.

De kennis delen

Hij is altijd van plan geweest om de kennis die hij op de school heeft opgedaan te delen en sinds hij is afgestudeerd, brengt hij dit plan in de praktijk.

"Dit was onderdeel van de strategie die ik heb uitgestippeld na mijn deelname aan de school voor democratie: De opgedane kennis en vaardigheden inzetten bij het organiseren van workshops en trainingen voor zoveel mogelijk kaders van onze jonge politieke organisaties, die grote behoefte hebben aan dergelijke programma's," legt hij uit.

Mustafa Moayed Qader, 27

Mustafa is civiel ingenieur van beroep en werkt bij het ministerie van Olie. Hij is ook actief in de jeugdpolitiek en is lid van het Economic Empowerment Advisory Team van de minister van Jeugd en Sport. Hij nam deel aan de Democracy Schools om zijn kennis en partijoverschrijdende netwerken te vergroten.

"De kwaliteit van de trainingsworkshops en ontmoetingen met besluitvormers zijn uniek en inspirerend en hebben me echt geholpen om mijn informatie en relaties te verrijken," zegt hij.

Hij ziet zowel praktische als conceptuele barrières voor de politieke participatie van jongeren in Irak, gezien de recente geschiedenis van het land van conflicten, onveiligheid en economische instabiliteit.

Optimisme bij de nieuwe generatie

"Armoede en het gebrek aan kansen op werk hebben ertoe geleid dat jongeren op zoek zijn gegaan naar elke baan," zegt hij, eraan toevoegend dat ze politiek vaak niet zien als een carrièreoptie. Dit wordt nog verergerd door "het ontbreken van overheidsprogramma's of inspanningen van partijen in Irak om jongeren te onderwijzen over politiek en democratie".

Zijn tijd met de 24 andere jongeren op de school voor democratie hielp hem inzien dat ze allemaal dezelfde doelen hadden.

"Het belangrijkste deel van de ervaring was de ontmoeting met jonge mensen van verschillende oriëntaties, ideeën en politieke visies aan één dialoogtafel om naar verschillende perspectieven te luisteren," zegt hij.

Mustafa is optimistisch dat dit soort kansen zullen leiden tot een nieuwe generatie politici die meer openstaat voor dialoog en samenwerking: "Een van de grootste politieke problemen op dit moment is dat niet alle partijen aan dezelfde dialoogtafel zitten."